به نقل از «خبرگزاری آریا»

محققان به دلایل «سرماخوردگی طولانی‌مدت» پی برده‌اند

تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۷۷۶۷۷

خبرگزاری آریا-علائم طولانی‌مدت که به عنوان سندرم‌های پس از عفونت حاد شناخته می‌شوند، پدیده جدیدی نیستند.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از ایندیپندنت ،بر اساس پژوهش جدید دانشگاه کویین‌ مری لندن، برخی افراد به دنبال سرماخوردگی، آنفلوانزا، ذات‌الریه یا سایر بیماری‌های تنفسی، با «سرماخوردگی طولانی‌مدت» یا عوارض طولانی‌مدت مواجه می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس نتایج پژوهشی که در نشریه ئی‌کلینکال مدیسن منتشر شد، محققان دریافته‌اند که حتی افراد مبتلا به عفونت‌های تنفسی حاد که نتیجه آزمایش کووید‌-19 آن‌ها منفی بود، هم حداقل چهار هفته پس از ابتلا با عوارض طولانی‌مدت از جمله سرفه، معده‌درد و اسهال روبرو می‌شوند.
احتمال بیشتری هم وجود داشت که افراد مبتلا به کووید طولانی‌مدت مشکلات مداوم با حس چشایی یا بویایی یا سرگیجه را گزارش کنند.
به گزارش سی‌بی‌اس نیوز، این تحقیق بخشی از برنامه کوویدنس یو‌کی ،پژوهش ملی دانشگاه در مورد کووید‌ــ19، بود که در سال 2020 آغاز شد.
محققان در این پژوهش به دنبال 16 علامت که معمولا با کووید طولانی مرتبطند، پاسخ‌های 10 هزار و 171 بزرگسال بریتانیایی بین ژانویه تا فوریه 2021 را تجزیه و تحلیل کردند. این علائم عبارت‌ بودند از: سرفه، مشکلات خواب، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، درد عضلات یا مفاصل، مشکلات حس چشایی یا بویایی، اسهال، درد معده، تغییر صدا، ریزش مو، تپش غیرمعمول قلب، سبکی سر یا سرگیجه، تعریق غیرمعمول، تنگی نفس، اضطراب یا افسردگی و خستگی.
نویسندگان این پژوهش می‌نویسند اگرچه علائم طولانی‌مدت که به عنوان سندرم‌های پس از عفونت حاد شناخته می‌شوند، «یک پدیده جدید نیستند»، اغلب به دلیل طیف گسترده‌ علائم و آزمایش نشدن، تشخیص داده نمی‌شوند.
پروفسور آدریان مارتینو، محقق ارشد کوویدنس انگلستان و پروفسور بالینی تنفس، گفت: «یافته‌های ما ممکن است به افرادی برگردد که پس از ابتلا به عفونت تنفسی‌ــ با و‌جود منفی بودن آزمایش کووید‌-19 از طریق تست مخاط بینی‌و گلوــ همچنان با علائم طولانی‌مدت در بینی و گلو درگیر بوده‌اند.»
مارتینو خاطرنشان کرد که تحقیقات مداوم در مورد آثار درازمدت کووید‌ــ19 و سایر عفونت‌ها برای کمک به درک اینکه چرا برخی از افراد نسبت به دیگران با علائم طولانی‌تری مواجه می‌شوند، مهم است و در نهایت می‌تواند به شناسایی مناسب‌ترین شکل درمان و مراقبت از افراد آسیب‌دیده کمک کند.
بر اساس داده‌های اخیر مرکز ملی آمار بهداشت مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، میلیون‌ها آمریکایی مبتلا به کووید طولانی‌اند و ماه‌ها یا سال‌ها پس از ابتلا به کووید‌ــ19 همچنان با مجموعه‌ای از علائم عموما ناتوان‌کننده درگیرند.


«سرماخوردگی مزمن» مانند کووید مزمن وجود دارد
به گزارش بی بی سی ،بر اساس پژوهشی در بریتانیا، «سرماخوردگی مزمن» می‌تواند مانند «کووید مزمن» باشد و برخی از افراد علائم طولانی‌مدتی را پس از ابتلا و عفونت اولیه تجربه می‌کنند.
کارشناسان می‌گویند برای درک اینکه چه کسی در معرض خطر است، میزان شدت و وخامت بیماری و اینکه چه کاری می‌توان در مورد آن انجام داد، کار و مطالعه بیشتری لازم است.
این ایده که یک ویروس تنفسی - یا در واقع سایر عفونت‌های ویروسی - می‌تواند باعث بیماری طولانی‌مدت‌تر شود، جدید نیست، اما همه‌گیری اخیر کووید توجه تازه‌ای را به این پدیده جلب کرده است.
پژوهشگران می‌گویند که این نتایج شرایط بیمارانی که مشکلاتی از این دست را تجربه می‌کنند، تأیید می‌کند. پروفسور آدریان مارتینو، پژوهشگر دانشگاه کوئین مری لندن، به بی‌بی‌سی گفت: «مردم واقعاً ممکن است پس از ابتلا به یک ویروس احساس ضعف کنند. این تخیل آنها نیست و این یک چیز تأیید شده و شناخته شده است.»
این مطالعه که در مجله پزشکی لنست منتشر شد، از مردم خواسته بود هر گونه بیماری تنفسی و سایر علائمی را که در دو ماه اول سال 2021 داشتند گزارش کنند - در آن زمان همه‌گیری کووید وارد دومین سال خود می‌شد و تزریق واکسن‌ها شروع شده بود.
اما، در مقایسه با کسانی که می‌گفتند اخیراً بیماری تنفسی نداشته‌اند، کسانی که گفته بودند در هفته‌های قبل کووید، آنفولانزا یا سرماخوردگی داشته‌اند، احتمال بیشتری داشت که علائم خاصی را در یک ماه بعد از آن تجربه کنند.
احتمال بروز مشکلات بویایی و چشایی، مه مغزی، سرگیجه و تعریق در افرادی که اخیراً به کووید مبتلا شده بودند نسبت به افرادی که علائم مزمن پس از سرماخوردگی یا آنفولانزا داشتند، بیشتر بود.
خستگی پس از ابتلا به ویروس یا سایر علائم می‌تواند گریبان‌گیر افراد در هر سنی شود. و شدت بیماری اولیه همیشه خطر را پیش‌بینی نمی‌کند - برخی از افراد ممکن است در ابتدا بسیار ناخوش باشند، اما نسبتاً سریع بهبود می‌یابند، در حالی که برخی دیگر که در ابتدا ناخوشی خفیفی داشتند، ممکن است پس از مدتی طولانی علائم ناتوان‌کننده را تجربه کنند.
جولیا ویوالدی، پژوهشگر ارشد از دانشگاه کوئین مری لندن، گفت: «یافته‌های ما نه تنها تأثیر کووید مزمن بر زندگی مردم، بلکه تأثیر سایر عفونت‌های تنفسی را نیز روشن می‌کند. عدم آگاهی یا حتی فقدان یک تعریف مشترک، هم از گزارش و هم تشخیص این حالت‌ها جلوگیری می‌کند.»
«در حالی که تحقیقات در مورد کووید مزمن ادامه دارد، ما باید از فرصت استفاده کنیم تا اثرات ماندگار سایر عفونت‌های حاد تنفسی را بررسی کرده و در نظر بگیریم.»
«تشخیص و درمان این عفونت‌های `طولانی مدت` در درجه اول به دلیل فقدان آزمایش‌های تشخیصی و وجود علائم احتمالی بسیار دشوار است. بیش از 200 مورد تنها برای کووید مزمن مورد بررسی قرار گرفته‌اند.»
بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط دفتر آمار ملی بریتانیا، حدود 1.9 میلیون نفر در بریتانیا - حدود 3 درصد از جمعیت - در بهار امسال کووید مزمن را تجربه کردند. با این حال، تشخیص اینکه چه تعداد از افراد تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، دشوار است.
پیتر اوپن‌شاو، استاد پزشکی تجربی در ایمپریال کالج لندن می‌گوید: «این پژوهش از این جهت مهم است که نشان می‌دهد بهبود یافتن از یک عفونت تنفسی مزمن ممکن است فارغ از علت آن به کندی اتفاق بیفتد و مردم باید به تدریج منتظر بازگشت به وضعیت عادی باشند و انتظار نداشته باشند که بلافاصله به فعالیت‌های کامل‌شان بازگردند.»
و هشدار می‌دهد که «سرماخوردگی مزمن» نباید باعث دست کم گرفتن ناتوانی بسیار شدیدی شود که افراد گرفتار کووید مزمن تجربه می‌کنند.
پروفسور پل هریسون، استاد روانپزشکی در دانشگاه آکسفورد، گفت: «این مطالعه از یافته‌های قبلی حمایت می‌کند که علائم طولانی‌مدت پس از عفونت‌های تنفسی به طور کلی شایع هستند، نه فقط پس از کووید.»

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: سرماخوردگی مزمن کوید علائم طولانی مدت پس از ابتلا سایر عفونت ها کووید مزمن بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۷۷۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وجود ۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور

به گزارش «تابناک»، دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.

وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.

علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند. 

وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور  زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.

وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.